Wat Tha Kham is gebouwd in 1902, en heette vroeger Wat Chai Khana. Mr. Mong So Suay heeft zes rai land geschonken in Hod, en heeft er ook de tempel op laten bouwen. In 1912 is de tempel gestart, en in 1967 heeft hij zijn officiële erkenning gekregen. Phrakru Pisit Punyapirak Mahapunyo was de eerste abt van de tempel.
De tempel die er nu staat is niet meer de originele. Oorspronkelijk stond de tempel dichter bij de Mae Chaem rivier, maar omdat hij te vaak overstroomde, is de tempel een beetje hoger op de oever opnieuw opgebouwd.
De buitenkant van de wihaan is met glasmozaïek versierd. De linkerkant van de wihaan toont hedendaagse taferelen uit het dorpsleven. De rechterkant toont taferelen van het leven in het dorp zoals het vroeger was.
Op de achterkant staan koning Bhumibol en koningin Sirikit afgebeeld.
De muurschilderingen aan de binnenkant van de wihaan tonen bovenaan de klassieke prenten van het laatste leven van Sidharta voor hij in het volgend leven de Boeddha werd. Opvallend is dat onder deze prenten op verschillende panelen de hel is afgebeeld. Normaal worden deze taferelen niet in de tempel afgebeeld, maar als er plaats is onder de tempel worden ze daar afgebeeld. Dit om een onderscheid te maken tussen de hemel die boven is en de hel beneden ons.
De nieuwe Ubosot van Wat Tha Kham.
De mensen van Hod vormen een oude gemeenschap, zij hebben zich hier vroeger gevestigd op de plaats waar de Mae Chaem in de Ping stroomt. Wat Tha Kham is een typische dorpstempel, gebouwd door en voor de dorpelingen. De nieuwe ubosot is in een recent verleden bijgebouwd bij de oude wihaan.
Manit Kowarit is geboren en opgegroeid in het dorp, en is later gaan studeren aan de Faculteit der Schilderkunst, Sculpturen en prenten, van de Silpakorn Universiteit. Toen hij afgestudeerd was kwam hij terug naar Hod, en zag dat de tempel net wit geschilderd was.
Manit vertelt tegen de abt dat hij net afgestudeerd is en vraagt aan de abt of hij de muurschilderingen mag aanbrengen op de ubosot. Op de vraag van de abt wat hij dan zou willen schilderen antwoord hij, “ik denk dat ik iets kan schilderen dat nog nergens anders geschilderd is in een tempel”.
De abt accepteerde zijn voorstel en ook de dorpelingen konden het er wel mee eens zijn, ook al zou het heel anders gaan worden dan wat ze gewoon waren.
Om zijn idee uit te voeren had hij natuurlijk geld nodig voor aankoop van verf en andere benodigdheden. Hij stelde zijn project voor als een onderzoeksproject over traditie en levenscyclus van het Lanna volk uitgebeeld in schilderijen. Hij kreeg van het Thailand Research Fund een aanzienlijk bedrag toegekend. Hiermee had hij voldoende om materialen aan te kopen en ook zijn helpers een beetje te betalen.
De muurschilderingen.
Toen Manit voor de lege witte muur stond, liet hij het beeld dat hij in zijn hoofd had via zijn hand naar de punt van het penseel vloeien. Op die manier heeft hij alle vier de muren geschilderd.
Op de muur achter het Boeddha beeld is een weergave van de stad Hod dat in het verleden een bloeiende gemeenschap geweest is. In het midden staat een Dharma Chakra met kunstige patronen uit het Lanna tijdperk. Daarnaast staan de tekens van de dierenriem afgebeeld.
De twee zijwanden tonen tradities en activiteiten van de dorpsgemeenschap van Hod. Links worden de dagactiviteiten afgebeeld, en rechts de nachtelijke activiteiten. Hiervoor ging Manit naar de dorpelingen toe, maakte foto’s, en praatte met hen over hun dagelijkse bezigheden. Hod telt ongeveer 500 huizen, en de schildering kan bijna als een stadsplattegrond bekeken worden.
Op de schildering staat de rivier, de wegen, zelfs de elektriciteitspalen en de dorpsklok. De Meru school staat er ook op en 32 auto’s, tegelijk met diverse huisdieren, maar er staan geen mensen afgebeeld.
Op de schilderingen staan ook op verschillende plaatsen portretten van Koning Bhumibol, dit is gedaan omdat de schilderingen gemaakt zijn kort na het overlijden van de geliefde koning.
Moeder aarde.
Op de wand tegenover de Boeddha staat meestal de innerlijke strijd afgebeeld, die de Boeddha voert met zijn demonen. De demonen en reuzen verhinderen hem om tot de verlichting te komen. Moeder Aarde helpt hem in zijn strijd door water over een haarstreng te laten lopen en zo de demonen weg te spoelen. In de ubosot (bot) van Wat Tha Kham is Moeder Aarde op een prachtige moderne manier afgebeeld door Manit Kowarit.
Vond je dit stukje interessant? Deel het met je vrienden, zodat zij het ook kunnen lezen!
© Lode Engelen. Foto’s genomen in Wat Tha Kham op 13.07.2022.
byzonder schilderwerk
Nog heel recent dus, mooi om te zien! En om te lezen.