De Buak Chan brandwachttoren is een bijzondere plek die je niet mag missen als je in de buurt van Pong Yaeng, Mae Rim of Samoeng bent. Gelegen op de grens tussen Mae Rim en Samoeng, in het noorden van Thailand, valt deze toren misschien niet direct op door zijn uiterlijk. Maar laat je niet misleiden door zijn eenvoudige verschijning – het is juist wat je vanaf de top kunt zien dat deze plek zo uniek maakt.
Wat maakt een brandwachttoren nou zo speciaal, vraag je je misschien af? Op het eerste gezicht lijkt het inderdaad niet meer dan een functioneel bouwwerk, bedoeld om bosbranden in de gaten te houden. Maar de Buak Chan toren biedt veel meer dan dat. Zodra je boven bent, word je beloond met een adembenemend 360 graden uitzicht over de omgeving. Je kunt kilometers ver kijken over de groene heuvels, uitgestrekte valleien en dichte bossen van Mae Rim en Samoeng. Op een heldere dag lijkt het alsof je de hele wereld kunt overzien, met een panoramisch beeld dat zowel rustgevend als indrukwekkend is.
De omgeving zelf is al een bezienswaardigheid op zich. Mae Rim staat bekend om zijn vruchtbare landschappen, bloemenvelden en traditionele dorpjes, terwijl Samoeng een meer afgelegen en ongerepte sfeer heeft. Vanaf de toren kun je deze twee werelden samen zien komen, wat een uniek perspectief biedt op de natuurlijke schoonheid van Noord-Thailand.
Om bij de Buak Chan brandwachttoren te komen, kun je het beste met de auto of motor rijden tot aan de Ban Buak Chan School, waar je je voertuig kunt parkeren. Vanaf daar begint het avontuur te voet. Het wandelpad naar de toren is niet al te lang, maar wel een mooie gelegenheid om even te genieten van de omgeving.
Het schooltje van Ban Buak Chan.
Maar voordat je naar de toren gaat, is het zeker de moeite waard om even rond te kijken bij de Ban Buak Chan School zelf. Dit kleine schooltje is een levendig centrum voor de lokale gemeenschap. Op dit moment telt de school 136 leerlingen, allemaal tussen de 5 en 12 jaar oud. De meeste kinderen zijn van Hmong-afkomst en komen uit het nabijgelegen dorp. De Hmong-cultuur is een belangrijk onderdeel van de regio. En het is fascinerend om te zien hoe traditionele waarden en modern onderwijs hier hand in hand gaan.
De school straalt een warme en vriendelijke sfeer uit, en het is bijzonder om te zien hoe de kinderen hier samen leren en spelen.
Je kunt even meegenieten van de speelse momenten van de kinderen voordat je de wandeling naar de toren begint. Het is een hartverwarmend gezicht om te zien hoe de leerlingen van de Ban Buak Chan School tijdens hun pauzes samenkomen op het schoolplein. Sommige kinderen zijn druk in de weer met schommelen, waarbij hun vrolijke gelach aanstekelijk werkt. Andere kinderen zijn geconcentreerd bezig met een intrigerend knikkerspel, waarbij ze met precisie en tactiek hun knikkers in de juiste richting rollen.
Het is fascinerend om te zien hoe deze eenvoudige spelletjes de kinderen volledig in beslag nemen. Het knikkerspel, met zijn eigen regels en strategieën, lijkt bijna een kunstvorm, terwijl het schommelen een gevoel van vrijheid en plezier uitstraalt. Deze momenten geven je een mooi inkijkje in het leven van de Hmong-kinderen, die met weinig middelen zoveel vreugde en verbinding weten te creëren.
Een rozen kwekerij.
Een stukje verderop, net voorbij de school, kom je langs een charmante rozenkwekerij. Rozen gedijen hier uitstekend, mede dankzij het wat koelere klimaat in deze streek. De kwekerij zelf heeft een eenvoudige uitstraling, en de “verpakkingsafdeling” ziet er misschien wat primitief uit, maar laat je daardoor niet misleiden. De kwaliteit van de rozen die hier worden geproduceerd, is namelijk bijzonder goed. De bloemen zijn prachtig van vorm, hebben een intense kleur en een heerlijke geur.
Het is fascinerend om te zien hoe hier, met ogenschijnlijk eenvoudige middelen, zulke mooie producten worden gemaakt. Een bezoek aan deze kwekerij is niet alleen een feest voor het oog, maar ook een leuke manier om even stil te staan bij het lokale vakmanschap. Neem gerust de tijd om rond te kijken en misschien zelfs een bos rozen mee te nemen – een mooi aandenken aan je bezoek aan dit bijzondere stukje Noord-Thailand!
Het pad.
Het pad dat vanaf het voetbalveldje van de school naar de brandwachttoren loopt, is over het algemeen gemakkelijk begaanbaar. Het grootste deel van de route voert je door een rustig en groen landschap, waar je op een ontspannen manier kunt wandelen. Onderweg kan je ook al genieten van de mooie uitzichten. Het laatste stuk van de route wordt echter wat uitdagender: het pad loopt steil omhoog en is bezaaid met stenen. Maar geen zorgen – met een beetje voorzichtigheid en goed schoeisel kom je zonder problemen boven.
De toren van Buak Chan
De toren zelf is een indrukwekkende constructie van ongeveer 25 meter hoog. De trap die naar boven leidt, is stevig gebouwd en heeft redelijk makkelijke treden. Waardoor de klim voor de meeste mensen goed te doen is. Wel is het goed om te weten dat de toren volledig open is, zonder muren of hekken, wat het gevoel van hoogte nog eens extra benadrukt. Voor mensen met hoogtevrees is het daarom misschien niet de meest aanbevolen bestemming.
Voor de echte waaghalzen is er nog een extra uitdaging. In het midden van de toren bevindt zich een ladder die je naar de top brengt. Dit is natuurlijk alleen iets voor wie zichzelf graag op de proef stelt en geen moeite heeft met wat extra adrenaline.
Als je boven aankomt en denkt nog wat adem over te hebben, wordt die vrijwel meteen van je afgenomen door het adembenemende uitzicht dat je te wachten staat. Vanaf de top van de toren kun je 360 graden rondkijken en genieten van een panorama dat kilometers ver reikt. De prachtig groene bergen, afgewisseld met kleine dorpjes die zich er tussendoor nestelen, vormen een plaatje dat je niet snel zult vergeten.
Het is een overweldigend gezicht: de diepe valleien, de glooiende heuvels en de uitgestrekte landschappen die zich in alle richtingen uitstrekken. Op een heldere dag kun je tot ver in de horizon kijken, terwijl de rust en stilte van de omgeving je een gevoel van vrede geven. Neem de tijd om even stil te staan, haal diep adem en laat dit moment op je inwerken – het is een ervaring die je nog lang bij zal blijven.
Een extraatje.
Als extraatje kun je onderweg naar of vanaf de Buak Chan brandwachttoren ook nog genieten van een prachtig uitzicht over het Samoeng Forest. Dit panoramische vergezicht vind je langs de weg die Mae Rim met Samoeng verbindt. Het uitzichtpunt biedt een weids beeld over de uitgestrekte, diepgroene bossen van Samoeng. Die zich als een levend tapijt over de heuvels en valleien uitstrekken.
© Lode Engelen en Patchaneeboon Charoenpiew. Foto’s genomen op 26.02.2025 in Pong Yaeng, Mae Rim District, Chiang Mai 50180.
Mooi om te lezen en de om te genieten van de prachtige foto’s. Wat een voorrecht om dit allemaal met eigen eigen te kunnen zien!