Wat Poe Chai is een oude tempel, die ergens in de 17e of 18e eeuw gebouwd is. Het is een prachtig stukje lokaal vakmanschap. De wihaan is een rechthoekig gebouw. De muren zijn gebouwd met baksteen en daarna bezet. De wihaan is naar het noorden gericht, en naast de hoofdingang is er zowel op het oosten als het westen nog een ingang. Alle 3 de deuren zijn beschermd door mythische dieren. Het dak bestond uit houten spanten met houten dakpannen. De pannen zijn ondertussen volledig verdwenen, en er is als bescherming een metalen koepel over de tempel gebouwd. Het oorspronkelijke dak was vrij hoog en spits gemaakt, met aan de zijkanten luifels om de muurschilderingen te beschermen. Deze bouwstijl is een heel typische lokale stijl voor de provincie Loei.
Phra Chao Ong Saen, het boeddha beeld in de tempel is een heel bijzondere Boeddha. Volgens de legende kwam de Boeddha zelfstandig uit Chiang Saen. Hij droeg een gong, een kristallen bol en een pistool met zich mee. De leider van Chiang Khong hoorde dat er een Boeddha aan het rondtrekken was, en probeerde met een parade van olifanten en ruiters het beeld naar Chiang Khong te halen. Hij is er niet in geslaagd het beeld mee te nemen. De mensen geloofden stellig dat waar het beeld zich ook zou neerzetten, er geen droogte meer zou voorkomen in die streek. Toen het beeld zich neerzette in Na Pueng hebben de dorpelingen er een tempel rond gebouwd.
De muurschilderingen van Wat Poe Chai.
De muurschilderingen binnen in de tempel vertellen over de geschiedenis van de Boeddha en het beroemde verhaal van Phra Vessantara Jataka. De kunstenaar die deze geschilderd heeft kwam uit Lan Chang ( nu Laos ), en toen hij klaar was heeft hij beloofd om ook de nabijgelegen tempel, Wat Si Pho Chai, te komen schilderen. Deze tempel bekijken we in een later stukje.
Op de buitenmuur zijn er muurschilderingen over de Nimraj Jataka en taferelen van het gewone leven. Deze lokale volkskunstmuurschilderingen weerspiegelen de levensomstandigheden en de religie van de dorpelingen van Na Phueng. De muurschilderingen aan de buitenkant zijn van een latere datum. Dit kan je duidelijk zien doordat er een trein op afgebeeld staat. De eerste spoorweg in Thailand tussen Bangkok en Samut Prakan is geopend in 1894. De schilderingen moeten dus op een later tijdstip geschilderd zijn.
De muurschilderingen zijn nog in redelijk goede staat, en er word alles aan gedaan om ze te behouden voor de toekomst.
De trein, mooi afgebeeld op de rechter achterkant van de tempel.
Een beeld van de tempel zoals hij eruitzag voor het dak weggenomen is.
Lode Engelen. foto’s genomen in Na Phueng, Na Haeo District, Loei. Op 30.12.2021.
Mooie foto’s weer, van een mij bekende tempel.
Weet je of het oorspronkelijke dak wordt gerestaureerd of of er een replica op komt?
Verrassend wel om een trein te zien tussen de eeuwenoude tekeningen
Voor zover ik weet blijft het dak op deze manier. Bedoeling is de muurschilderingen te beschermen.
Interessant artikel.
Een afbeelding van een trein is wel het laatste wat ik verwachtte op de muren van zo’n oude tempel! :))