Wat Nong Bua (วัดหนองบัว) de “lotus vijver tempel” ligt op 40 km ten noorden van de stad Nan, in het Pha Kha District. De tempel is in 1862 gebouwd door de Thai Lue, die sinds de 19de eeuw een prominente rol spelen in de Nan vallei. De tempel is bekend geworden door zijn prachtige muurschilderingen die vergelijkbaar zijn met deze in Wat Phumin in het centrum van Nan. Hoogst waarschijnlijk zijn het dezelfde mensen geweest die ze geschilderd hebben.
De Thai lue die in het dorp rond Wat Nong Bua wonen zijn in 1836 uit de Sipsongpanna-regio in het zuiden van Yunnan geëmigreerd. Veel van hen kwamen in de Nan-vallai wonen nadat Koning Kawila, een lokale heerser in de 18 de eeuw, gebieden in zuid Yunnan had overvallen en mensen van daar meegebracht om de oostelijke regio’s van Lanna terug te bevolken. Het dorp heeft nog steeds zijn traditionele cultuur behouden, waaronder hun specifieke weefkunst.
De wihan van de tempel.
De wihan van de tempel is volledig in Lanna stijl gebouwd. De decoratie van het gebouw is nog vrijwel volledig origineel. Dit alleen al maakt het de moeite waard om de tempel te bezoeken.
Kru Ba Payna, die geboren is in Nong Bua, vertelde dat zijn vader soldaat was in het leger van de prins van Nan. Na de oorlog met Luang Pra Bang in Laos, bracht zijn vader de kunstenaar Tid Bua Pun mee van Laos. Hij zou de muurschilderingen geschilderd hebben.
Er is nergens iets terug te vinden over de juiste datering van de schilderingen. Maar op één van de schilderingen is een stoomboot afgebeeld, en die waren pas onder het bewind van Rama IV in Thailand te zien. Ook een aantal afgebeelde geweren met bajonetten waren in die periode in gebruik door het leger van Rama IV en V. Dus mogen we wel stellen dat de schilderingen in die periode gemaakt zijn.
De muurschilderingen beelden scènes uit van het Jakata verhaal en uit het leven van Boeddha. Een bijzonder waardevol aspect van de schilderingen is ook dat ze gewone scènes uit het alledaagse leven van de dorpelingen uitbeelden. Zo zijn er afbeeldingen van vrouwen in een sarong, die hetzelfde weefpatroon heeft zoals het de dag van vandaag nog gedragen word door de Thai Lue. Sommige afbeeldingen tonen ook duidelijk het verschil in sociale status tussen de mensen.
Een klein museum.
Achter de tempel staat een traditioneel huis van de Thai Lue. Hier kan je bekijken hoe ze in vorige eeuwen woonden. Er is ook een winkeltje waar je lokale producten van hun kan kopen.
© Lode Engelen. Foto’s genomen in Nan op 29.10.2020 en 17.10.2017.
Prachtig
Mooi, Lode. Altijd opnieuw mooi verhaal, duiding en foto’s. Ik hoop om dit ooit ”echt” te kunnen zien. Groetjes uit Brugge.
Ik heb die tempel ooit bezocht, ook al omdat mijn toenmalige echtgenote een Thai Lue is. Het is waar dat in die tijd, zeg na 1800 toen na alle oorlogen het Noorden was ontvolkt, maar ook in de eeuwen ervoor, het heel gebruikelijk was in de omgevende gebieden op jacht te gaan naar mensen. Het gezegde luidde: ‘doe groenten in de mand en mensen in de steden’.
Citaat:
‘De muurschilderingen beelden scènes uit van het Jakata verhaal en uit het leven van Boeddha.’
Dat zijn dan de vorige levens van de Boeddha, ‘de’ Boeddha want dat is een titel en geen naam. ‘Jakata’ moet Jataka zijn, een spellingsfout die ik ook maakte net als Sanitsuda in de Bangkok Post jaren geleden. Het is verwant aan het Sanskriet woordje ‘chaat’, ชาติ in het Thaise schrift, wat geboorte betekent, naast ‘nationaliteit’.
Bedankt Tino, inderdaad een lelijke tikfout.