Wikipedia zegt. ” Crowdfunding is de praktijk waarbij een project of onderneming wordt gefinancierd door kleine bedragen op te halen bij een groot aantal mensen, meestal via internet”. Maar het kan ook anders kijk maar naar Thailand.
In Thailand heeft vrijwel ieder district een klein ziekenhuis, gebouwd en ingericht door de staat. In grotere districten zijn deze ziekenhuizen soms uitgegroeid tot grote regionale medische centra. Hier kan vrijwel iedereen terecht voor alle behandelingen. Wanneer zo een ziekenhuis meer patiënten krijgt dan het aankan moet het uitbreiden, of meer bedden en ander materiaal aankopen. Aankloppen bij de staat voor geld lukt niet zomaar. Er moet zelf naar geld gezocht worden. En dan komt crowdfunding als manier om geld in te zamelen in de kijker.
Chiang Saen is geen grote stad, en het regionale ziekenhuis is ook niet zo groot. Maar evengoed heeft dit ziekenhuis geld nodig om nieuw materiaal aan te kopen. Dus gaan we maar de straat op om de lokale bevolking om geld te vragen. Er word een hele karavaan opgezet, en niet alleen met wagens van het ziekenhuis, ook andere staatsdiensten zoals de post helpen mee.
Een wagen met heel veel decibels en dansende vrouwen bijt de spits af. De man in de auto roept door de luidsprekers iedereen op om een bijdrage te leveren. Hij verteld ook wat er met het geld gedaan gaat worden.
Het blijkt toch wel dat de Thai vrijgevige mensen zijn. De man die de donatie box ronddraagt heeft flink zijn werk om alles op te halen.
Crowdfunding is niet nieuw.
Crowdfunding heeft een lange geschiedenis met meerdere wortels. Boeken worden al eeuwenlang via crowdfunding gefinancierd: auteurs en uitgevers maakten reclame voor boekprojecten in praenumeratie- of abonnementsregelingen. Het boek zou worden geschreven en gepubliceerd als genoeg abonnees zouden aangeven dat ze bereid waren het boek te kopen zodra het uit was. Nog niet echt crowdfunding, aangezien de daadwerkelijke geldstroom pas begint bij de komst van het product.
Een duidelijker geval van moderne crowdfunding is het plan van Auguste Comte. Hij maakte een soort waarde papieren waarvoor hij geld vroeg, ter ondersteuning van zijn verdere werk als filosoof. De “Première Circulaire Annuelle adressée par l’auteur du Système de Philosophie Positive” werd gepubliceerd op 14 maart 1850. Een aantal van deze waarde papieren is bewaard gebleven. De coöperatieve beweging van de 19e en 20e eeuw is een bredere voorloper. Het zette groepen, zoals gemeenschaps- of belangengroepen, aan om op deze manier aan geld te komen. De onderschreven fondsen werden gebundeld om nieuwe concepten, producten en distributiemiddelen en productiemiddelen te ontwikkelen. Dit gebeurde vooral op het platteland van West-Europa en Noord-Amerika.
In 1885, slaagden overheidsbronnen er niet in om financiering te verstrekken om een monumentale basis voor het Vrijheidsbeeld te bouwen. Een krant trok toen in een geleide campagne 160.000 duizend donateurs aan die allen een kleine bijdrage leverden waardoor het werk aangevat kon worden.
Tam Bun.
Waarom is de Thai nu zo gemakkelijk bereid om geld te geven ? Zieke mensen helpen valt ook onder het begrip ” Tam Bun “. Tam Bun betekend eigenlijk zoiets als geluk brengen, maar je kan het het ook vertalen als verdienste verwerven. Dus als jij, jou zieke medemens helpt kan je er beter van worden in een volgend leven.
Een beetje geld in de box steken, en je bent weer een stapje dichter bij een beter leven.
© Lode Engelen. Foto’s genomen in Chiang Saen op 13.02.2021.